Design Thinking w pracy nauczyciela akademickiego
mgr Agnieszka Chrząszcz, mgr Beata Tworzewska-Pozłutko, mgr Karolina Grodecka (Akademia Górniczo-Hutnicza im. St. Staszica w Krakowie, Centrum e-Learningu)

Wykorzystanie metodyki Design Thinking do poszukiwania innowacyjnych rozwiązań w świecie biznesu stało się już powszechne, a kreatywne pomysły na produkty czy usługi niejednokrotnie zachwyciły i zdziwiły. A czy da się efektywnie zastosować DT w edukacji wyższej? Sprawdźmy razem! Podczas warsztatów uczestnicy poznają i przećwiczą metodę DT w realnym procesie projektowym, rozwiązując niebagatelny problem wzięty prosto z życia nauczyciela akademickiego.

Jak pracować i uczyć metodą case study?
dr Magdalena Markiewicz (Uniwersytet Gdański)

Metoda studiów przypadków (case studies) uznawana jest za praktyczny i skuteczny sposób uczenia się umiejętności menedżerskich, wykorzystywana jest też przez prawników, lekarzy, naukowcoów pracujących w zespołach badawczych, a przy tym jest interesująca i dostarcza wiele satysfakcji zarówno uczniom, jak i prowadzącym. Jednak, jeśli nie wiadomo, jak ją wykorzystywać i jak się przygotować do zajęć, efekty mogą nie być zgodne z oczekiwaniami. Istotne jest zatem, by wiedzieć, jak działa metoda case studies i jak można najbardziej efektywnie z niej korzystać.
Metoda studiów przypadków odnosi się do dyskusji na temat realnych sytuacji, w jakich mogą znaleźć się konkretne osoby z danej branży. Piszący oraz analizujący studia przypadku są jak reporterzy, którzy zbierają informacje znane osobom podejmującym decyzje w danym przypadku. Należy pamiętać, że z reguły w rzeczywistym świecie decyzje podejmujemy w warunkach niepełnej informacji.
Studia przypadku pozwalają na kształtowanie umiejętności analitycznych, gdyż wymagają znalezienia danych ilościowych i jakościowych popierających wyrażane zdanie. Bardzo ważną umiejętnością będzie generowanie właściwych pytań, odnalezienie odpowiedzi na to, co właściwie jest problemem. Specyfika poszczególnych case studies może być różna i uwzględniać aspekty rynkowe, finansowe, personalne, czy umiejętność etycznego zachowania się w realiach gospodarczych.
Warto pamiętać, że często nie ma jednej odpowiedzi na pytanie. Wybrane rozwiązanie może być różne zależnie od czasu i istniejących w danym momencie warunków. Metoda case study pozwala na odnalezienie całego spektrum zmiennych wpływających na sytuację i możliwych wariantów rozwoju.

PowerPoint – wejdź na poziom 2.0
dr Bartłomiej Kurzyk (Uniwersytet Łódzki)

Praca z PowerPoint jest nieodłączną częścią życia dydaktyka i naukowca. Prezentacja nie zawsze jest potrzebna (część zajęć w ogóle jej nie wymaga), ale przy wielu okazjach może być nieocenioną pomocą dla studentów i prowadzącego. Problem - wsparcie graficzne powinno być przygotowane i użyte umiejętnie - aby wspomagać cele edukacyjne a nie im przeszkadzać. Podczas warsztatu dowiecie się, w jaki sposób tworzyć lepsze slajdy, i co niezwykle ważne - w jaki sposób robić to SZYBKO i SPRAWNIE. Gwarantujemy, że poznacie kilka trików, których do tej pory na pewno nie znaliście! Do udziału w warsztatach potrzebny będzie własny laptop z zainstalowanym programem Microsoft PowerPoint - w dowolnej wersji.

UDZIAŁ W WARSZTACIE WYMAGA POSIADANIA WŁASNEGO KOMPUTERA PRZENOŚNEGO (LAPTOPA)

Kamienie opowiadające o nauce - hybrydowe warsztaty malowania kamieni i wykorzystania komunikacji internetowej
dr hab. Stanisław Czachorowski, prof. nadzw. ¹, dr inż. Małgorzata Gorzel ² (¹ Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, ² Centrum Innowacji Badań i Nauki w Lublinie)

Arteterapia. Edukacyjny streetart. Rozmowy przy malowaniu, dlaczego i do czego są przydatne, rozbudzanie kreatywności, poczucie sprawstwa. Czy można to robić ze studentami? Recykling i wykorzystanie rzeczy-przedmiotów niepotrzebnych, szukanie nowego znaczenia i użyteczności.
Inne elementy komunikacji, wideoprezentacja (jako uzupełnienie sesji posterowej). Wykorzystanie smartfona z dostępem do internetu.
Warsztat prezentacji błyskawicznej z elementami storytelling. Umieszczanie krótkich filmików w internecie i wykorzystanie qr kodów lub/i bit.ly. Wykorzystanie opowieści wideo w dydaktyce lub studenckim projekcie.

Praktyczne zastosowanie teorii edukacyjnych
dr Tomasz Cecot (University of Hong Kong)

Warsztaty mają na celu przybliżenie współczesnych i historycznych teorii edukacyjnych, pomoc w ich klasyfikacji i znalezienie bezpośrednich relacji między poglądami teoretycznymi a codziennymi wyborami dydaktycznymi. Mimo pozornie wprowadzającej tematyki zajęcia skierowane są do doświadczonych dydaktyków. Uczestnicy analizować będą wpływ nurtów edukacyjnych na dobór metod nauczania, podejście do systemu edukacyjnego, wymagania stawiane studentom czy oczekiwania względem systemu oświaty. Na zajęciach przybliżony zostanie model bio-psycho-społeczny i jego wpływ na codzienną praktykę edukacyjną.

Wykorzystanie gier menedżerskich w procesie kształcenia
dr Laura Płatkowska-Prokopczyk (Uniwersytet Opolski)

Czy wszyscy studenci, uczniowie dysponują podobnym potencjałem? Oczywiście, że nie. Nie musi to jednak oznaczać, że nie mają równych szans. Za pomocą prostej gry menedżerskiej można wskazać im skutki działania na własną rękę oraz pracy zespołowej. Prowadzący zajęcia może realnie wpływać na budowanie zespołu, wspierając jednocześnie rozwój każdego ze słuchaczy. Cykl uczenia się zgodny z cyklem Kolba wraz z analizą postaw i zachowań i wspólne formułowanie wniosków wydaje się właściwym kierunkiem. Gra menedżerska może okazać się dobrym punktem wyjścia.

Jak to się robi w Danii? – dydaktyka akademicka na Uniwersytecie w Aarhus
dr Adrianna Kilikowska (Uniwersytet Gdański)

Podczas warsztatów uczestnicy będą mieli okazję zapoznać się z walorami dydaktyki akademickiej na Uniwersytecie w Aarhus w Danii oraz przedyskutować różnice pomiędzy nauczaniem na polskich i duńskich uczelniach. Będzie możliwość wspólnego zastanowienia się, jakie pozytywne wzorce można efektywnie przenieść na własny grunt i wykorzystać we własnej praktyce akademickiej. Zaprezentowane i przetestowane zostaną proste narzędzia i metody dydaktyczne stosowane podczas różnych form zajęć na Uniwersytecie a Aahus. W trakcie warsztatów będzie także sposobność uzyskania informacji na temat projektu Masters of Didactics od uczestniczki stażu.

Gamifikacja w edukacji wyższej
dr hab. Joanna Mytnik, prof. nadzw., dr Wojciech Glac (Uniwersytet Gdański)

Celem warsztatów jest analiza wybranych zajęć zgamifikowanych prowadzonych przez autorów (case study) i zaprojektowanie własnego zgamifikowanego kursu przez uczestników warsztatów. Wykorzystanie tego narzędzia polega na takiej przebudowie struktury przedmiotu, by przypominał wieloetapową grę fabularną, podczas której gracz (uczeń), uczestnicząc w różnego rodzaju misjach (zadaniach), zdobywa cenne punkty wiedzy i doświadczenia oraz inne wirtualne dobra (wiedzę i umiejętności), które pozwalają mu ukończyć grę z sukcesem (uzyskać pożądaną ocenę). Podczas warsztatów będzie można dowiedzieć się na czym w praktyce polega i z jakich elementów znanych z gier buduje się zgamifikowany kurs, jak zacząć i jak narzędzie sprawdza się autorom (wady i zalety). Uczestnicy będą mogli zaprojektować gamifikację wybranego działu tematycznego.

E-nauczanie w naukach społecznych
dr hab. Lidia Pokrzycka, prof. nadzw. (Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie)

Autorka od wielu lat prowadzi zajęcia w sposób praktyczny. Dzięki temu studenci efektywniej przyswajają wiedzę z zakresu m.in. public relations, ekonomiki mediów, specjalistycznego, medialnego języka angielskiego i wdrażają ją w praktyce (zakładając np. własne firmy, czy uczestnicząc w zagranicznych konferencjach naukowych). W trakcie zajęć na studiach licencjackich, magisterskich i doktoranckich stosowane są uzupełniająco aplikacje dydaktyczne umożliwiające prowadzenie ćwiczeń/wykładów również w formule zdalnej, z wykorzystaniem metody projektowej oraz design thinking.
Podczas wystąpienia autorka przedstawi metody i narzędzia dzięki którym możliwe jest efektywne nauczanie w blended learningu i e-learningu (jest kierownikiem anglojęzycznych studiów podyplomowych Public relations and media marketing UMCS prowadzonych w blended learningu, a od roku 2019 wyłącznie w e-learningu). Od 2018 roku jest także profesorem w Ventspils University of Applied Sciences na Łotwie gdzie prowadzi zajęcia z kierunkami lingwistycznymi z zakresu e-mediów, e-marketingu i komunikacji międzykulturowej m.in. wykorzystując bezpłatne aplikacje internetowe, a także metody umożliwiające grupową pracę zdalną.
W trakcie wystąpienia będą przedstawione aplikacje i programy umożliwiające pracę z tablicą on-line, prowadzenie burzy mózgów on-line, narzędzia do testowania i quizowania, dzięki którym możliwe jest przeniesienie całych zajęć (lub ich część) w wirtualną przestrzeń.
Autorka była nominowana do tytułu Eduinspirator FRSE 2015 i 2018 za stosowanie innowacyjnych metod kształcenia.

Math design
dr inż. Gertruda Gwóźdź-Łukawska, dr Joanna Peredko (Politechnika Łódzka)

Matematyka jest jednym z podstawowych przedmiotów realizowanych na uczelni technicznej. Zatem jest to przedmiot, z którym spotkają się prawie wszyscy studenci Politechniki. Co za tym idzie, nawet, gdy studenci nie są zainteresowani nauką matematyki samej w sobie, muszą zdobyć podstawową wiedzę i umiejętności z tej dziedziny na adekwatnym poziomie.
W ostatnich latach zauważamy dość dużą bierność studentów podczas prowadzonych przez nas zajęć oraz niechęć do korzystania ze źródeł innych niż internet – bardziej wiarygodnych. Aby zwiększyć zaangażowanie studentów w ich proces uczenia się, zastosowałyśmy elementy metodyki design thinking. Studenci zostali podzieleni na małe grupy. Osoby w jednej grupie miały za zadanie opracować wybrane zagadnienie dla osób z pozostałych grup, przy uwzględnieniu preferencji „odbiorców”.
Jak studenci poradzili sobie z postawionym im wyzwaniem? Czy ich zaangażowanie w uczenie się i aktywność w rozwijaniu umiejętności wzrosła? Na te pytania postaramy się odpowiedzieć podczas prezentacji.

Pamiętnik jako narzędzie wspomagające proces uczenia się
dr hab. Tomasz Kamiński, dr Joanna Ciesielska-Klikowska (Uniwersytet Łódzki)

Pisanie pamiętnika/dziennika (reflective learning diary) to narzędzie mające w założeniu pogłębić i skonsolidować proces uczenia poprzez zachęcenie studentów do systematycznej refleksji nad procesem zdobywania wiedzy i umiejętności w danym obszarze. W semestrze letnim 2018/2019 roku zastosowaliśmy to narzędzie jako element zaliczenia dwóch różnych przedmiotów na dwóch różnych kierunkach prowadzonych na Wydziale Studiów Międzynarodowych i Politologicznych Uniwersytetu Łódzkiego. Niniejsze wystąpienie będzie próbą podzielenia się z Państwem naszymi doświadczeniami dotyczącymi wykorzystania pamiętnika uczenia jako elementu zajęć akademickich. Na podstawie wyników ankiety przeprowadzonej wśród studentów, a także naszych własnych obserwacji spróbujemy odpowiedzieć na pytanie o przydatność tego instrumentu dydaktycznego w edukacji akademickiej, możliwości jego wykorzystania oraz ograniczenia a także stosunek studentów wobec takiej formy aktywności.

Autorskie gry tematyczne - najlepszy sposób na zaangażowanie uczestników
dr Marcin Karwowski (Rynek Informacji)

Autor przedstawi metodologię tworzenia autorskich gier tematycznych, które czerpią inspiracje z podchodów stacjonarnych, gier edukacyjnych, gniazd inspiracji i kilku innych metod i sposób przekazywania wiedzy. Na przykładach własnych projektów oraz realizacji innych twórców pokaże różnorodność zastosowań metody w kontekście poruszanej tematyki, stosowanych narzędzi, angażowanej grupy docelowej. Omówi możliwości zastosowania gier tematycznych w dydaktyce szkół wyższych i wielu innych dziedzinach życia zawodowego i prywatnego. Słuchacze będą mogli spróbować swoich sił w kilku zadaniach, by przekonać się o walorach stosowania metody. W swoim wystąpieniu autor wykorzysta między innymi materiały z gier: „Wykluczeni”, „Nieszablonowe akcje biblioteczne”, „Sztuka komunikowania się w biznesie”, „Równowaga w życiu i biznesie”, „Internet w terenie”, „Wielokulturowa biblioteka”, „Kierunek-wizerunek”.

Otwarte Spotkania Dydaktyczne. Wspólnota ucząca się
dr Jacek Francikowski, mgr Dominika Hofman-Kozłowska, dr Magdalena Piotrowska-Grot, dr Ewa Dębska, dr Magdalena Ślawska (Uniwersytet Otwarty, Uniwersytet Śląski w Katowicach)

Od dłuższego czasu społeczność akademicka Uniwersytetu Śląskiego odczuwała potrzebę udoskonalenia swojej wiedzy i doświadczenia w zakresie nowoczesnych metod, trendów i narzędzi w dydaktyce. W odpowiedzi na te potrzeby na Uniwersytecie Śląskim, w ramach działalności Uniwersytetu Otwartego (dawniej Centrum Kształcenia Ustawicznego), powstała oddolna inicjatywa kształcenia i rozwoju kadry akademickiej - Otwarte Spotkania Dydaktyczne.
W ramach OSD organizowane są warsztaty i wykłady prowadzone przez pracowników uczelni oraz przez osoby zapraszane z innych ośrodków akademickich lub firm i stowarzyszeń zajmujących się prowadzeniem szkoleń o określonej tematyce lub wdrażaniem nowych metod pracy. Uczestnicy mają okazję zapoznać się z użytecznymi narzędziami cyfrowymi oraz nowoczesnymi metodami dydaktycznymi. Jest to także okazja do budowania sieci kontaktów, wymiany doświadczeń i integracji środowiska akademickiego na nowym poziomie.
W procesie planowania kolejnych spotkań szczególnie ważną rolę odgrywa informacja zwrotna od uczestników OSD. W ramach ankiet ewaluacyjnych oraz zwykłej rozmowy dzielą się oni z organizatorami swoimi wrażeniami, propozycjami kolejnych tematów, problemami napotkanymi w codziennej praktyce zawodowej. Poprzez ankiety i komunikację w ramach utworzonej grupy możemy na bieżąco monitorować stan jakości i zainteresowania wybranymi zagadnieniami. Staramy się również wychodzić naprzeciw istniejącym potrzebom, w związku z czym wysyłam do uczestników pytania, które zagadnienia interesują ich najbardziej. Dzięki wsparciu finansowemu uczelni, zajęcia są otwarte i bezpłatne. W 2018 roku zakończyliśmy rok akademicki dydaktycznym open space`em, w czasie którego studenci, pracownicy oraz władze uczelni spotkali się, żeby porozmawiać o różnorodnych tematach, w obszarze szeroko rozumianej dydaktyki akademickiej, istotnych dla przyszłości i rozwoju naszego Uniwersytetu. Przygotowana prezentacja będzie krótkim sprawozdaniem z ostatnich 3 lat działalności OSD.

Profesjonalny proces rekrutacji-selekcji do Koła Naukowego jako środowisko rozwoju kompetencji studentów
mgr Marek Koczyński, mgr Robert Szydło (Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie)

Jak wykazują badania studenci polskich uczelni, wchodząc na rynek pracy posiadają deficyty kompetencji uniwersalnych związanych z: komunikacją, współpracą, pozyskiwaniem, przetwarzaniem i analizą informacji, organizowaniem i samoorganizacją. Kształcenie formalne skupia się na rozwijaniu wiedzy i umiejętności specjalistycznych, nie spełnia jednak, jak zauważają pracodawcy i sami studenci, oczekiwań względem rozwoju kompetencji umożliwiających sprawne wykorzystywanie kompetencji specjalistycznych w praktycznych sytuacjach.
Odpowiedź na to wyzwanie nie musi obejmować zmiany zajęć obowiązkowych. Jak pokazuje przykład Koła Naukowego Rozwoju Osobistego, działającego przy Katedrze Zarządzania Zasobami Pracy UEK, środowisko wspierające rozwój tych kompetencji może być stworzone przez studentów dla studentów, w ramach działalności dodatkowej.
Przykładem działania tego środowiska jest rekrutacja do Koła – z racji zainteresowań naukowych Katedry wzorowana na profesjonalnych praktykach HR. Składa się ona z: zgłoszenia on-line, Assessment Center, rozmowy rekrutacyjnej, możliwości otrzymania feedbacku, wyjazdu integracyjno-szkoleniowego. Obecni członkowie organizacji planują założenia i przebieg całego procesu, organizują promocję i logistykę, tworzą i adaptują narzędzia oceny oraz biorą udział w procesie oceniania.
Doświadczenia zarówno udziału w rekrutacji, jak również przeprowadzania jej budują w studentach zaangażowanie i odpowiedzialność oraz w naturalny sposób tworzą przed nimi wyzwania związane z: zarządzaniem w warunkach ograniczonych i zmiennych zasobów, nadmiaru/braku informacji; komunikacją i współpracą; rozwiązywaniem konfliktów czy obejmowaniem przywództwa.
Rozwiązania inspirowane przedstawionym, mogą stanowić propozycję dla opiekunów kół naukowych oraz dla nauczycieli akademickich pragnących formować zaangażowane i zgrane zespoły studentów uczestniczących w fakultatywnych przedmiotach, badaniach, dodatkowych warsztatach, konkursach lub projektach.

E-learningowy koktajl bez wspomagaczy? Co ze sobą mieszać
mgr Karolina Grodecka, mgr Agnieszka Chrząszcz, mgr Beata Tworzewska-Pozłutko (Akademia Górniczo-Hutnicza im. St. Staszica w Krakowie, Centrum e-Learningu)

Chciałbyś/chciałabyś spróbować e-learningu, ale jednocześnie bardzo cenisz sobie bezpośredni kontakt ze studentami podczas zajęć na uczelni? Wcale nie musisz rezygnować ze swoich spotkań ze studentami! Tak się składa, że kształcenie mieszane (ang. blended learning) może być propozycją właśnie dla Ciebie. W trakcie prezentacji postaramy się nie tylko wyjaśnić istotę tej formy edukacji, ale również pokażemy jak można ułożyć zajęcia w formule blended, aby pobudzały one studentów do jeszcze większej interakcji podczas zajęć stacjonarnych. Zaprezentujemy, ile możliwości daje blended learning i jak efektywnie uczyć z jego pomocą.

Cooperative learning w dydaktyce wyższej
mgr Justyna Tomala, mgr Anna Mirzyńska (Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie)

Wystąpienie poświęcone jest prezentacji techniki uczenia kooperacyjnego. Została ona wykorzystana w trakcie realizowanego przez prelegentki projektu edukacyjnego „Gra dla przyszłości – planowanie kariery”.
Projekt ten powstał w odpowiedzi na zaobserwowany brak możliwości praktycznego treningu kompetencji dydaktycznych i warsztatu naukowego studentów studiów stacjonarnych I, II i III stopnia oraz brak oferty dostosowanego do specyfiki wieku i potrzeb poradnictwa zawodowego dla uczniów szkół ponadpodstawowych, uczęszczających do szkół w małych miejscowościach województwa małopolskiego.
Od czerwca do listopada 2018 roku dedykowano działania, które miały na celu aktywizację studentów I i II stopnia Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie do zaprojektowania przebiegu zajęć dydaktycznych dla uczniów szkół średnich o tematyce edukacji zawodowej, z naciskiem na rozwój kompetencji zawodowych. Prace te były prowadzone przy wsparciu doktorantów UEK, którzy finalnie byli edukatorami – przekaźnikami wypracowanego w uniwersytecie modelu w wybranych szkołach.
Zdecydowano się przyjąć metodę gamifikacji, wskazaną przez studentów za najbardziej odpowiednią dla grupy odbiorców oraz tematu zajęć. Każde szkolenie było rejestrowane i omawiane przez grupę projektową. Prowadzący – doktoranci dostawali podwójną ocenę prowadzonej dydaktyki – od uczniów szkół średnich, uczestniczących w szkoleniu i od studentów.
Zauważono, że brakuje bezpośredniego kontaktu osób będących na początku ścieżki zawodowej lub edukacji wyższej ze starszymi koleżankami i kolegami, którzy są w trakcie realizacji swojej decyzji o dalszej edukacji lub podjęli pracę zawodową.
Prezentacja poświęcona jest weryfikacji założenia o wysokiej skuteczności uczenia kooperacyjnego wśród grupy o zbliżonym przedziale wiekowym. W badaniu przeprowadzonym w ramach projektu uczestniczyło łącznie 206 uczniów szkół ponadpodstawowych, 12 studentów studiów I i II stopnia oraz 3 doktorantów. Przyjęto metodę badań ankietowych oraz wywiadów.

Szkoły doktorskie – czy jest czego się bać?
dr Iwona Maciejowska (Uniwersytet Jagielloński w Krakowie)

Ustawa 2.0 zaproponowała kilka, znanych w świecie, rozwiązań, które budzą zróżnicowane, ale zawsze silne emocje w środowisku uniwersyteckim naszego kraju. Należą do nich m.in. szkoły doktorskie. Przyzwyczailiśmy się już do przejścia od realizacji doktoratu w postaci indywidualnej pracy promotora z młodym badaczem oraz udziału jego w życiu naukowym środowiska do studiów doktoranckich proponujących szereg obowiązkowych przedmiotów kształcenia. Ponieważ celem tego wystąpienia nie jest dyskusja kwestii organizacyjnych czy budżetu, za największe novum warte rozważenia na konferencji Ideatorium uznano interdyscyplinarność/multidysplinarność tych szkól. Abstrahując od średniowiecznych doświadczeń w tym zakresie, w XXI wieku Uniwersytet Jagielloński zdobył pewne doświadczenie w prowadzeniu wspólnego kształcenia doktorantów z kliku obszarów. Należał do nich m.in. projekt SET – interdyscyplinarne, anglojęzyczne studia doktoranckie Nauka-Środowisko-Technologie, realizowany w latach 2010-2015 (http://www.set.uj.edu.pl/o-projekcie ). Pula wspólnych, obowiązkowych dla wszystkich przedmiotów dla doktorantów dziewięciu z szesnastu wydziałów UJ obejmowała: Philosohy and Methodology of Sciences, Research Management, Research Methods, Efficient teaching, Communication. Ponadto mogli oni wybrać np. Fundamentals of Sustainable Development, czy History of Science and Civilisation. W ostatnich latach pojawiły się kolejne projekty nieco bardziej zawężone dziedzinowo np. Środowiskowe Studia Doktoranckie ”Interdyscyplinarność dla medycyny innowacyjnej”. W prezentacji, w oparciu o doświadczenie z prowadzenia zajęć w ramach ww. studiów, chciałabym omówić korzyści, jakie mogą z nich czerpać doktoranci i nauczyciele akademiccy oraz wyzwania, z jakimi przyjdzie im się zmierzyć. Część trudności jest już znana nauczycielom akademickim z sytuacji prowadzenia zajęć dla studentów innego kierunku (tzw. non-major students).

After Action Review jako wzmocnienie aspektu praktycznego w ramach ćwiczeń i warsztatów
mgr Hanna Kądziołka-Sabanty (Uniwersytet Łódzki)

Jak skupić się na problemie? Jak uchwycić jego istotę, kiedy dokonać zmiany, jak radzić sobie z efektami własnej aktywności o różnej wartości i wymiarze?
Podczas ćwiczeń i warsztatów istotne jest, aby umiejętność stosowania poznanej teorii, łączyła się z własną refleksją bezpośredniego uczestnika całego procesu. W relacji student - nauczyciel inicjowana jest w ramach merytorycznej dyskusji - analiza - prowadząca do wniosków utrwalających wiedzę i doświadczenie w ramach wielokierunkowo uruchomionego poznania.

Czy trzy świnki pokonały wampira i pluskały się w Szmaragdowym Oczku - rzecz o gamifikacji z AWF Gorzów Wlkp.
dr Anita Kulik, mgr Dorota Pilecka, mgr Sylwia Łopato-Szafratowicz (Akademia Wychowania Fizycznego im. E. Piaseckiego w Poznaniu, ZWKF w Gorzowie Wlkp.)

Zainspirowane udziałem w Ideatorium 2018 wprowadziłyśmy wiele idei do codziennej pracy ze studentami. Celem wystąpienia jest prezentacja doświadczeń własnych w wykorzystaniu gamifikacji w nauczaniu studentów kierunku Fizjoterapia w Zamiejscowym Wydziale Kultury Fizycznej w Gorzowie Wielkopolskim. W semestrze zimowym roku akademickiego 2018/2019 na kierunku Fizjoterapia w ZWKF zostały zgamifikowane dwa przedmioty: Pedagogika Specjalna oraz Fizjoterapia w geriatrii.
W zgamifikowanym przedmiocie Fizjoterapia w geriatrii zadaniem studenta było przygotowanie antywampirycznego eliksiru, który miał go uchronić przez atakiem krwiożerczego wampira. Składniki eliksiru student zdobywał podczas obowiązkowych zadań /kolokwia, prace zespołowe/. Za wykonanie zadań dodatkowych, fakultatywnych, student mógł otrzymać dodatkowe przywileje. Specjalną opcją było "pojenie wampira" - charytatywne oddanie krwi, wymienne na zaliczenie jednego, wybranego kolokwium. W porównaniu do lat ubiegłych - bez gamifikacji - prowadząca zajęcia zauważyła większe zaangażowanie studentów, wyrazem tego było na przykład wykonanie nadprogramowego zadania - dziennika mikcji przez 75% studentów (w ubiegłych latach wypełnione dzienniki przynosiło nie więcej niż 25% studentów). Przedstawione zostaną również założenia gamifikacji opartej o fabułę bajki o trzech świnkach. Za przygotowanie gamifikacji pod względem graficznym, technicznym oraz publikację na stronie internetowej odpowiadała specjalistka ds. planowania i rozliczania godzin dydaktycznych. Rozgrywkom towarzyszyły, więc barwne ilustracje dodatkowo motywujące studentów do udziału i aktywności.

Między mitem a rzeczywistością - edukacja artystyczna
prof. dr hab. Krzysztof Olszewski (Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie)

„Obowiązkiem edukacji jest kultywowanie i wspieranie ludzkich zdolności wyobraźni i empatii, jednak dominujące wartości kultury wydają się zniechęcać wyobraźnię, uciskać zmysły i zamrażać granicę pomiędzy światem a jednostką. Kształcenie kreatywności musi dzisiaj zacząć się od zakwestionowania absolutnego charakteru świata i rozszerzenia granic podmiotu. Główny cel edukacji artystycznej leży nie w zasadach twórczości artystycznej, ale w osobowości studenta i jego obrazu siebie i świata. Idea treningu sensorycznego jest dzisiaj połączona wyłącznie z właściwą edukacją artystyczną, ale odnowienie wrażliwości zmysłowej i myślenia zmysłowego ma niedającą się zastąpić wartość w wielu innych obszarach ludzkiej działalności. Kształtowanie zmysłów i wyobraźni jest niezbędne dla pełnego i godnego życia.” Juhani Pallasmaa
Stan naszej edukacji też artystycznej jaki, wszyscy wiemy. Czy klasyczny układ w uczelniach artystycznych mistrz - uczeń jest dzisiaj optymalnym rozwiązanie ? Na ile interdyscyplinarność intermedialnej i nie tylko edukacji w kontekście nowoczesnej edukacji,będzie możliwa od nowego roku akademickiego? Pomiędzy starym a starym, starym a nowym, nowym a nowym - kilka przykładów studenckich realizacji.
„Badanie starego i odkrywanie nowego – oto rola nauczyciela” Konfucjusz, Dialogi

Nauczanie kompetencji miękkich na kierunku Turystyka i Rekreacja na Uniwersytecie Łódzkim a wymagania pracodawcy na przykładzie biura podróży Rainbow Tour
mgr Anna Kozłowska (Uniwersytet Łódzki)

Celem wystąpienia jest przedstawienie możliwości i wymagań stawianych wykładowcom, którzy nie tylko muszą przekazywać wiedzę, ale także dawać możliwości zdobywania kompetencji miękkich. W wystąpieniu przedstawione zostaną wymagania stawianych przez pracodawcę, tu przedstawionych na przykładzie biura podróży Rainbow Tour, z naciskiem na zawód animatora czasu wolnego, pilota wycieczek. Wymagania te zostaną zestawione z różnymi możliwościami, kiedy można nie zmieniając całych zajęć wprowadzić różne rozwiązania, które poszerzają umiejętności studentom. Przykładem tego są karty pracy, zabawy na rozpoczęcie zajęć, treningi kreatywnego myślenia, wprowadzanie wzajemnego oceniania. Dzięki temu studenci oprócz wiedzy zmuszani są do wyjścia z utartych schematów i wyjścia ze strefy komfortu.

Mit stylów uczenia się jako przykład dydaktyki (nie)opartej na dowodach
dr Michał Brol (Uniwersytet Śląski w Katowicach)

Proponowane wystąpienie ma zwracać uwagę na jeden z mitów dotyczących uczenia się i nauczania, czyli style uczenia się (założenie o dostosowaniu się do określonego stylu, np. wzrokowiec, słuchowiec i kinestetyk) i związane z tym konsekwencje. Chociaż wykorzystanie idei stylów uczenia się we wszystkich formach edukacji zostało zdyskredytowane w literaturze naukowej, to wciąż koncepcja ta jest bardzo popularna. Celem wystąpienia będzie zastanowienie się nad tym, dlaczego obalenie tego mitu może nie być skuteczne, dlaczego istnieje taki rozdźwięk między dowodami a praktyką i jakie są w związku z tym szanse wdrażania opartego na dowodach podejścia do szkolnictwa wyższego?

Kamienie, które opowiadają historie - hybrydowe warsztaty malowania kamieni i wykorzystania komunikacji internetowej
dr hab. Stanisław Czachorowski, prof. nadzw. ¹, dr inż. Małgorzata Gorzel ² (¹ Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, ² Centrum Innowacji Badań i Nauki w Lublinie)

Trzyczęściowe warsztaty z wykorzystaniem arteterapii, prezentacji błyskawicznej (z elementami story telling), qr-kodów i mobilnego internetu. Wideo prezentacja jako rozszerzenie posteru oraz element gry terenowej. W trakcie warsztatów uczestnicy pomalują kamienie, przygotują krótką wideo prezentację i/lub opowieści do swojego posteru, wydrukują qr-kody, umieszczą je przy swoich posterach oraz nakleją na pomalowane kamienie, które wykorzystane zostaną do wieczornego spotkania integracyjnego. Później kamienie zostaną umieszczone na terenach zielonych wokół Wydziału Biologii UG i stanowić będą nietypową wystawę pokonferencyjną z opowiadającymi kamieniami (akademicki streetart).
Mówić (komunikować) można na różne sposoby. Poprzez wzniosłe słowa lub zwykłe, wspólne prace, w których mówi się milczeniem oraz obrazem. Refleksja wymaga wyciszenia, zwłaszcza w czasach nadmiaru i szumu informacyjnego (nie słyszymy własnych myśli). Wspólne malowanie butelek, kamieni czy dachówek ułatwia rozmowę, tak jak kiedyś wspólna praca w polu, przy darciu pierza czy łuskaniu fasoli. Daje poczucie sprawstwa i ważności. Sztuka amatorska dostępna jest dla wszystkich, rozbudza kreatywność i daje poczucie znaczenia. Jest dogodną przestrzenią edukacyjną, w które możemy się spotykać i komunikować, nawet milczeniem oraz niewerbalną aktywnością, kształcić kompetencje miękkie i poczucie istotność (uczniowie, studenci, dorośli). I wydłużyć przekaz.
Czy kamienie mogą opowiadać ciekawe historie? My je nauczymy w czasie warsztatów, konektywnie i kolektywnie. Malować każdy umie (udowodnimy to na warsztatach). Można łączyć stare techniki z nowoczesnymi. To wszystko za pomocą dostępnych i bezpłatnych narzędzi. Zabierz na warsztaty telefon komórkowy, tablet lub laptop.

Warsztat młodego badacza na przykładzie przedmiotu Pracownia Magisterska
mgr Aleksandra Mroczek-Żulicka (Uniwersytet Łódzki)

Przygotowanie studentów do pisania pracy dyplomowej w dobie szerokiej dostępności do danych, zmierzchu umiejętności dyskutowania, budowania konstruktywnej krytyki oraz nikłych umiejętności pisarskich wśród studentów, to wielkie wyzwanie. Z punktu widzenia pedagoga, którym jestem z wykształcenia, możliwość poprowadzenia przedmiotu Pracowania magisterka na Wydziale Nauk Geograficznych Uniwersytetu Łódzkiego stało się okazją do poszukiwania angażujących, inspirujących oraz rozwijających metod nauczania. Głównym celem zajęć jest pomoc w przygotowaniu pracy magisterskiej oraz rozwój warsztatu młodego badacza. Założyłam, że zajęcia przede wszystkim prowadzone będą metodami warsztatowymi. Zajęcia prowadzę od lutego tego roku, przewidziano na nie w programie studiów 30 godzin.
Aktualnie przeprowadziłam 7 zajęć, a wykorzystane przeze mnie narzędzia pracy to m.in.: pogłębiona analiza zasobów i potrzeb studentów związanych z pisaniem pracy magisterskiej; rozwijanie umiejętności dyskutowania poprzez przeprowadzenie tzw. szybkich randek magisterskich; pisanie wniosku o grant dla młodych naukowców, 3-minutowe prezentacje koncepcji pracy magisterskiej. Następnie poprosiłam studentów o wyrażenie swojej opinii na temat dotychczasowych zajęć, przeprowadzając krótkie badanie ankietowe. Większość studentów w stopniu wysokim oceniło przydatność przekazywanych treści, podkreślili także ciekawy i twórczy sposób prowadzenia przedmiotu.
Uważam, że zastosowane dotychczas narzędzia pracy potwierdzają walory warsztatowej pracy ze studentami. Szczególnie pomocne wydaje się ich zastosowanie jako narzędzia usprawniające i angażujące studentów do przygotowywania wartościowych prac magisterskich oraz rozwijające ich potencjał badawczy. Jestem przekonana, że podobny sposób pracy możliwy jest i potrzebny do realizacji przez innych nauczycieli w ich pracy dydaktycznej.

Projekt eTwinning w edukacji akademickiej
dr Ryta Suska-Wróbel, dr Olga Aleksandrowska, dr Iwona Majcher, dr Teresa Sadoń-Osowiecka, dr Magdalena Wawrzyniak-Śliwska (Uniwersytet Gdański)

Celem naszego wystąpienia jest przedstawienie wartości dydaktycznych projektów eTwinning. Platforma eTwinning służy do realizacji projektów międzynarodowych w szkołach. Uniwersytet Gdański przystąpił do inicjatywy eTwinning Teacher Training Institutions, której celem jest włączenie projektów eTwinning do kształcenia nauczycieli. W roku akademickim 2018/19 studenci specjalności nauczycielskich kierunków biologia, filologia angielska i geografia wzięli udział w projekcie "Roślinny genius loci".
Zakładanymi celami projektu było poznanie opinii studentów i pracowników na temat zieleni w edukacyjnej przestrzeni prywatnej i publicznej, przyjrzenie się rozmieszczeniu i różnorodności roślin w budynkach uniwersytetu, refleksja nad rolą roślin w przestrzeni edukacyjnej a także rozwijanie współpracy i współdziałania studentów z różnych wydziałów UG, poznanie narzędzi TIK oraz zapoznanie z projektami eTwinning jako przygotowanie do pracy nauczyciela. Kampus UG rozbudowany w ostatnich latach zyskał nowoczesne, przeszklone przestrzenie, które mają sprzyjać komfortowej i efektywnej pracy całej społeczności akademickiej. Podczas projektu "Roślinny genius loci" chciałyśmy sprawdzić, jak studenci i pracownicy uniwersytetu postrzegają (nie-)obecność zieleni w budynkach oraz jak czują się w tych przestrzeniach.
Dla nas, jako badaczy, projekt był inspiracją do refleksji nad metodą projektu realizowaną wirtualnie oraz kompetencjami miękkimi, które przez takie projekty są rozwijane.

MathUp – czyli o tym, jak marzenia wykładowców się spełniają, a studenci tworzą wydarzenie, jakiego jeszcze u nas nie było
dr inż. Gertruda Gwóźdź-Łukawska, dr Monika Potyrała, Studenci Politechniki Łódzkiej (Politechnika Łódzka)

Referat poprowadzą wykładowcy Politechniki Łódzkiej wraz ze studentami, przedstawiając realizację konferencji studenckiej. Ukażą działania, jakie pokazały, że konferencja jest potrzebna, przedstawią wstępną wizualizację projektu oraz efekt finalny.
Studenci, organizujący konferencję, opowiedzą o swojej motywacji i zaangażowaniu w jej przygotowanie oraz przekażą opinie uczestników na temat takiej formy motywowania do nauki matematyki.

Płyn mózgowo-rdzeniowy a dydaktyka akademicka
dr Wojciech Glac (Uniwersytet Gdański)

Płyn mózgowo-rdzeniowy stanowi część środowiska wewnętrznego ustroju. Jego skład odzwierciedla stan mózgu, pozwala ocenić funkcjonowanie poszczególnych systemów neurotransmiterowych, a także poszczególnych struktur mózgowia. Upuszczając płyn mózgowo-rdzeniowy ze studenta, można dowiedzieć się jaki był, jak funkcjonował jego umysł, jak radził sobie z wyzwaniem studiowania. Jemu to już nie pomoże, ale zdobytą w ten sposób wiedzę można wykorzystać do projektowania skutecznej praktyki akademickiej. Wykład będzie studium przypadku setek studentów, którzy oddali swoje życie dla przyszłości - świetlanej przyszłości dydaktyki akademickiej.

Sprytne zarządzenie wiedzą
dr Bartłomiej Kurzyk (Uniwersytet Łódzki)

opis wkrótce